15 oktober 2024
De Hoge Raad heeft al 2x een arrest gewezen dat de civiele rechter niet op de stoel zit van de bestuursrechter (waar de Belastingdienst onder valt) en dat zwarte inkomsten dienen te worden betiteld als verlies van arbeidsvermogen en onder deze noemer vergoed moet worden door een aansprakelijke Verzekeraar.
Daaraan kleven w?l bewijseisen vide artikel 150 Rechtsvordering ofwel dat de eisende partij die (zwarte) inkomsten moet aantonen door onder anderen op te geven de namen en adressen van alle opdrachtgevers in een bepaalde periode, data opdrachten, data geleverde prestaties, data afleveringen, data betalingen, de hoogte van alle betaling zodat de aansprakelijke verzekeraar een zelfstandig onderzoek daarna kan doen.
Voorts heeft de Hoge Raad bepaalt dat als die (zwarte) inkomsten worden aangetoond hierover wel fictief de verschuldigde Inkomstenbelasting moet worden afgetrokken. Dit ligt in de lijn van de visie van ons hoogste rechtscollege dat verlies van arbeidsvermogen (in de volksmond genaamd inkomensverlies) altijd als een netto schadepost moet worden afgerekend.
Om overactieve loopbaangerichte Belastinginspecteurs voor te zijn wordt bij de afwikkeling van deze schadepost een zogeheten belastinggarantie bij de aansprakelijke verzekeraar bedongen ingeval de Belastingdienst alsnog van mening is dat er toch belasting moet worden betaald over het netto uitgekeerde verlies van arbeidsvermogen en een procedure op kosten van de belastingbetaler tot aan de Hoge Raad procedeert!
Dat zal zeer waarschijnlijk niet gebeuren gezien het kwalitatieve tekort aan hoog opgeleiden bij de Belastingdienst en het is een raadsel waarom Achmea toch weer een identieke casus tot aan de Hoge Raad voorlegt en de uitkomst op voorhand al voorspelbaar was. Zonde van het verzekeringsgeld! Misschien wat minder "beleid" en wat meer vakspecialisten?
Waarom heeft de advocaat die voor Achmea optrad deze procedure niet ontraden?
Jan (Johannes de Bruin)
ClaimZorg Letselschade
