Financieel Dagblad 19 mei 2022
Wie zijn de Snollebollekes?
?Nog een vraag: weet je wie de Snollebollekes zijn?? Ik zat op een terras met een vriendin en ze vertelde dat een goede collega haar ging verlaten om bij een landelijke overheidsinstantie te gaan werken. Op het sollicitatiegesprek had hij dus die vraag gekregen, over de Snollebollekes. ?Want je moet natuurlijk wel weten wie de mensen zijn voor wie we ons beleid maken, de gewone Nederlanders.?
?Wat een stompzinnige vraag!? reageerde ik. ?Weet jij dan wie de Snollebollekes zijn?? vroeg mijn vriendin. ?Eh, iets met muziek?, antwoordde ik. ?Ja, ze maken een soort carnavalsmuziek?, zei ze, ?maar ik zou gewoon keihard gezegd hebben dat ik geen idee had.? Haar collega had wel het goede antwoord gegeven en de baan gekregen.
Pijnlijke arrogantie
?De gewone Nederlanders.? De pijnlijke arrogantie van zo?n uitspraak. Alsof er twee soorten mensen bestaan: ?gewone mensen?, te herkennen aan hun platte smaak, en mensen die beleid maken voor die gewone mensen, uiteraard te herkennen aan hun goede smaak. En alsof je de verbinding met die gewone mensen kunt leggen door even van je Olympus-van-de-goede-smaak af te dalen, even door de knie?n, naar het niveau van de Snollebollekes, de Toppers en Dreetje Hazes. Want dan begrijp je hoi polloi.
Iedereen zou toch moeten weten dat mensen verbonden zijn door de menselijke ervaring en niet door hun smaak. Als de huisschilder hier komt, zeg ik niet: ?Zo, nog lekker naar Dries Roelvink geluisterd dit weekend?? Nee, dan vraag ik hoe het met zijn vader gaat, zijn vriendin en dochters. En hij vraagt hoe het met ?die meid van me? gaat, ook de taal doet er niet toe. En iedereen die weleens een uitvaart heeft bezocht, weet dat smaak er op dat essenti?le moment al helemaal niet toe doet. Of er nu Marco Borsato klinkt of Schubert, het verdriet is hetzelfde en dat is de verbindende kracht.
Toeslagenschandaal
Een betere vraag aan sollicitanten in de (semi-)publieke sector zou zijn: ?Ken je de documentaire Alleen tegen de staat, over het Toeslagenschandaal?? De volgende vraag zou dan moeten zijn: ?Zou je die willen bekijken v??r we ons tweede gesprek hebben?? In die documentaire vertellen vrouwen die gedupeerd zijn door het Toeslagenschandaal hun verhaal, heel sec, op stoelen in een kale ruimte.
Vrouwen zoals ik, met een baan en kinderen, maar dan met een iets minder Nederlands klinkende achternaam en wat minder opleidingsjaren ? Rutte zou ze zomaar ?hardwerkende Nederlanders? kunnen noemen. Het beleid dat voor hen bedacht werd, achtervolgt ze nog altijd. En dat leggen ze uit op een manier die de kijker zich doet realiseren: dit kan mij ook overkomen. Of die vrouwen van de Snollebollekes houden? Ik betwijfel het.
Lees het volledige artikel:
https://fd.nl/samenleving/1439562/wie-zijn-de-snollebollekes?itm_medium=registration_wall&articleId=1439562&itm_source=articles&itm_campaign=no_access
