Hallo,
Ca 1,5 jaar geleden heb ik bij een eenzijdig ongeval op vakantie een intra-articulaire calcaneusfractuur opgelopen.
Naast mijn kantoorbaan was ik destijds nog parttime ondernemer op de markt
Doordat ik niet meer langere tijd pijnloos kan staan/lopen was ik genoodzaakt mijn zaak te beeindigen.
Ik had destijds geen arbeidsongeschiktheids- of ongevallen verzekering, maar wél een reisverzekering met een dekking voor blijvende invaliditeit.
Deze verzekering dekt
“blijvend (functie)verlies van lichaamsdelen en/of organen” en “Bij een gedeeltelijk (functie)verlies …. wordt een dienovereenkomstig lager percentage uitgekeerd.”
Gezien het feit dat er uit de enkel nog een osteosynthese (plaat) verwijderd kon worden (wat inmiddels ook gebeurd is) heb ik afgewacht of er nog verbetering optrad in de situatie, en heb dus nog geen claim geprobeerd neer te leggen bij de verzekering.
Ook al kan ik inmiddels meestal redelijk kortere tijd pijnloos lopen, en ik in de volksmond zeker niet “invalide” ben, vraag ik mij af:
a) of er bij een beperkte belastbaarheid van de enkel (in belasting, maar zeker ook in tijdsduur) gesproken mag worden van “blijvend functieverlies”, ofwel van enige mate van arbeidsongeschiktheid
b) zo ja, of er een uiterste termijn aan een dergelijke claim is gebonden, gezien het inmiddels bijna 2 jaar geleden is. (“Indien de definitieve graad van invaliditeit binnen 2 jaar niet is vastgesteld, heeft verzekerde het recht, de op grond van medische rapporten te verwachten definitieve graad van invaliditeit te laten vaststellen”)
c) wat een redelijk percentage van invaliditeit zou zijn (in de voorwaarden staat: "voet tot in het enkelgewricht of been
tussen enkel en heupgewricht 50%"
Alvast bedankt voor uw reactie!
