Letselschade > Letselschade

Van Dort Letselschade

<< < (5/6) > >>

jeanne-veghel:
De Palsgroep is zijn verplichting aan mij nagekomen en ik wacht nu op de reactie van Mr.v.D. op de aan hem gezonden brief:



Van D. Letselschade
T.a.v. de heer mr. R.M.J.T. van D.
MAASTRICHT



E, 11 september 2010

Geachte heer Van D,  

Allereerst breng ik mijn schrijven d.d. 27 augustus 2010 bij u in herinnering. Hierop heb ik tot op heden nog geen reactie ontvangen. Zoals u misschien al hebt opgemaakt uit de berichtgeving op de internetforums, is de heer mr. J.F. S.(de huidige algemeen directeur van de Pals Groep) inmiddels over de brug gekomen door aan te geven, dat hij een geldbedrag aan mij zou betalen, overigens niet tegen finale kwijting.
Dit is de uitkomst van een bespreking die ik met hem heb gehad op het kantoor van de Pals Groep te Maastricht d.d. 7 september 2010.

De heer mr. J.F. S. refereerde in die bespreking nog naar een onderhoud dat hij met u de week ervóór zou hebben gehad.
Ik neem aan, dat u daardoor inmiddels volledig op de hoogte bent van de gang van zaken.

De huidige directeur van de Pals Groep heeft, na het bestuderen van de stukken, aangegeven dat er destijds bij de afwikkeling van mijn letselschadezaak in 1996 door u inderdaad fouten zijn gemaakt. Het verbaast me, dat u nog steeds geen excuses hebt gemaakt naar mij toe en eigenlijk ben ik van mening dat u de stap had moeten zetten die de Pals Groep heeft gezet omdat u niet slechts een gewone werknemer was ten tijde van de afwikkeling van mijn zaak maar een medevennoot en directeur bij dat bedrijf.
 
Dan heb ik het niet eens zozeer alleen over de kwestie rond mijn misgelopen wettelijke rente, maar ook over de valse declaratie die u hebt verzonden bestaande uit vijf posten met werkzaamheden die aantoonbaar nooit zijn verricht. Zo is er één post van het houden van een vergadering/overleg met mij van ca. 3,5 uur terwijl ik destijds aantoonbaar op een paar honderd kilometer verwijderd was van de plek waar die vergadering zou hebben plaatsgevonden.

De columns die u hebt geschreven voor de Limburger, getuigen weliswaar van een goed inzicht van hoe het zou moeten gaan in de behandeling van een letselschadezaak, maar u moet dan zelf wel het goede voorbeeld geven en niet dezelfde fout maken waar u zelf zo'n hekel aan lijkt te hebben,
namelijk geen verantwoording nemen.

Woensdag 15 september aanstaande zal ik deze brief die ik inmiddels aan u heb gezonden per fax en post, ook op verschillende fora plaatsen, omdat de mensen op de hoogte willen blijven hoe het verloop in deze zaak is en wat u onderneemt om het voor eens en altijd op te lossen.
 
U begrijpt dat ik mijn zaak helaas nog steeds niet kan afsluiten, mocht u besluiten om wederom geen reactie naar mij toe te geven.
Dan zal ik verder moeten gaan op de door mij ingeslagen weg, om alsnog mijn recht en excuses te krijgen in deze NeverEndingStory,
maar dan van uw persoon.
 
Uw brief van 23-04-2010 heb ik als zeer grievend ervaren, omdat u daarin de volledige verantwoordelijkheid/schuld bij mij neerlegt en daarmee dus de zaken omkeert.
 
Graag verneem ik binnen 7 dagen na dagtekening van dit schrijven of u met mij in bespreking wilt en verneem ik binnen diezelfde termijn uw schriftelijke reactie op de verdere inhoud van dit schrijven.
 
 
Hoogachtend,
 
 
Jeanne v.V.


Tenslotte schrijft Mr.v.D. op zijn eigen website dat hijzelf jaren bezig
is geweest, na zijn eigen opgelopen letsel om genoegdoening te krijgen.
Dan zou Mr.v.D. nu willen dat IK het opgeef nu het om hemzelf gaat.
Ik denk dat hij het als geen ander zou moeten begrijpen hoe het zit, na zijn eigen ervaring.

jeanne-veghel:
Helaas heeft Mr.v.D. uit Maastricht nog steeds niet gereageerd, waarop ik maar een brief heb gestuurd naar directeur Dhr. J.V.
van de bijlage Nummer 1 van de Limburger, waarin Mr.v.D. zijn columns schrijft die meestal gaan over letselschade en hoe
men daarmee om zou moeten gaan. Hij spreekt ook over verantwoording nemen in 1 van zijn columns, genaamd "Hufterig" maar daar heb ik
nog maar bitter weinig van gemerkt, nu het hem zelf betreft helaas.

Ik heb directeur de heer J.V. gevraagd, om mij zijn visie te geven op dit hele gebeuren en hoop daar binnenkort antwoord op te krijgen.
Als je als letselschadebehandelaar in columns schrijft hoe het zou moeten gebeuren, zul je toch zelf eerst het voorbeeld moeten geven
en anders moet je gewoon niet schrijven daarover in bladen.

Helaas is het al ruim een week geleden dat ik de faxen en brief heb verstuurd naar Nummer 1 en ik heb gevraagd mij de ontvangst
te bevestigen. Dat is tot op heden nog niet gebeurd, maar ik heb mijn faxlog met oké. Dus ik weet dat het is aangekomen.

wordt vervolgd

jeanne-veghel:
Onderstaande brief heb ik vandaag naar Nummer 1 gezonden:


Geachte heer V,

Op 25 april 2010 heb ik u op de hoogte gesteld van de ontwikkelingen in het kader van de al 14 jaar durende afwikkeling van mijn letselschadezaak via de heer mr. R.M.J.T. van D.

Inmiddels heb ik begrepen van u dat u niet van plan bent om te reageren op mijn brief van 21 september 2010 en mijn e-mails van 1+6 oktober 2010. De brief van 21 september heb ik ook per fax verzonden en uit de faxlog bleek, dat deze brief uw kantoor wel bereikt heeft.

Ik denk en heb het gevoel daardoor gekregen dat u liever niet de waarheid hoort over de heer Van D., omdat u anders zeker gereageerd zou hebben naar mij toe neem ik aan.

Of u ons letselschadeslachtoffers daarmee nu een groot plezier doet, is een ander verhaal maar het zij zo, wetende nu hoe u over de ontstane situatie in mijn letselschadezaak denkt.
Geen antwoord is ook een antwoord voor mij.

Uit de onderstaande reactie van vandaag op een ander forum blijkt ook, hoe andere mensen denken over doodzwijgen.


"Niet reageren is een beroepsuitoefenaar onwaardig. Doodzwijgen is de hoogste vorm van minachting."


Met vriendelijke groet,

Jeanne V.

jeanne-veghel:
Kosten van rechtshulp

De uitspraak van de Hoge Raad waardoor de kosten van inschakeling van een belangenbehartiger verhaalbaar werden op de verzekeraar, dateert van 1987. Dat leidde tot veel veranderingen. Advocaten, die tot dat moment niet echt geïnteresseerd waren in de letselschade, zagen een nieuwe bron van inkomsten en organiseerden zich in de Vereniging van Letselschade Advocaten. Ook andere partijen zagen brood in de letselschadebranche waardoor het aantal belangenbehartigers fors toenam. Daar is niks mis mee, het heeft de kwaliteit van rechtshulp uiteindelijk naar een hoger niveau getild. Bovendien hebben slachtoffers nu de keuze tussen meerdere partijen, zodat ze zich tot iemand kunnen wenden die bij hun past en waar ze vertrouwen in hebben. Zorgelijker is het voor wat betreft de ontwikkeling op gebied van de kosten van die rechtshulp. Met de toename van het aantal belangenbehartigers, zijn die kosten voor verzekeraars in totaliteit natuurlijk fors toegenomen. Verzekeraars stellen die kosten dan ook steeds vaker ter discussie. Veel belangenbehartigers maken zich daar niet druk om en declareren hetgeen niet door de verzekeraar wordt betaald, ‘gewoon’ bij hun cliënt.
 
OF EXTRA BIJ DE VERZEKERAAR, ZOALS U IN MIJN GEVAL HEBT GEDAAN!  XXX


Die cliënt draagt immers de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor de betaling van de nota.

DAT IS NU NET MIJN PROBLEEM, dat er NAMENS MIJ extra posten zijn opgevoerd die niet hebben plaatsgevonden! XXX

Als slachtoffer wordt je daar natuurlijk niet vrolijk van, DAT KAN IK ONDERSCHRIJVEN! XXX
zeker als je daar niet op hebt gerekend of,
nog vervelender, als je dat niet van tevoren verteld is.

DAT DE DECLARATIE NAMES JOU EXTRA IS opgevoerd. XXX

Daar is maar één remedie voor en dat is het maken van heldere en duidelijke afspraken met je cliënt.

IK DENK NIET dat er ook maar 1 cliënt is, die TOESTAAT dat er TEVEEL wordt gedeclareerd namens HEM/HAAR. XXX

Dan weet je wat je van elkaar mag verwachten en ontstaan er geen vervelende situaties of misverstanden.

ALS U MIJ VAN TE VOREN HAD INGELICHT, HAD IK U GEEN TOESTEMMING GEGEVEN, NIKS MISVERSTANDEN! XXX

En dan hoef je als belangenbehartiger op voorhand ook geen afspraken te maken met verzekeraars over je nota, zodat je onafhankelijkheid gewaarborgd blijft. Wij zijn niet anders gewend!


HELAAS HEEFT U HET BIJ MIJ TOCH WEL ANDERS GEDAAN. XXX

R. M.J.T. van D., 8 oktober 2010

Deze column is verschenen in Nummer 1


Ik denk dat bovenstaande column onder de noemer "Schoonvegen van je eigen straat" valt.
Tijdens de bespreking met Pals op 07-09-2010 had het een andere naam en werd het niet gekwalificeerd
onder "Vervelende Situatie" of "Misverstand"
Het is maar in welk "Daglicht" je het wil zien toch ?

jeanne-veghel:
Update:

Ik wil dat Mr.v.D. zijn verantwoording neemt voor DAT gedeelte waar hij persoonlijk ook voor verantwoordelijk is.
In januari 2010 vraag ik Mr.v.D. advies over een te sturen stuitingsbrief naar de verzekeringsmaatschappij en ik krijg
van hem een voorbeeldbrief per mail en het advies dit aangetekend te doen, hetgeen ook gebeurde.

Korte tijd later verneem ik dat mijn 15-jarige strijd tegen de verzekeringsmaatschappij voor niets is geweest, omdat
mijn ex-belangenbehartiger Mr.v.D. zelf een steek heeft laten vallen in 1996. Dat heb ik helaas al die tijd niet geweten
en de stuitingsbrief was dus geheel overbodig. Dat had Mr.v.D. als ervaren specialist moeten weten.

Begin februari 2010 komt Mr.v.D. dan bij mij thuis en zegt toe e.e.a. uit te zoeken opdat ik verder kan met mijn leven.
Ondanks het opgestuurde dossier komt zijn herinnering niet terug (het betreft een klein dossier van 5 weken).
Ik had Mr.v.D. in de arm genomen in 1996 voor de financiële afhandeling van mijn zaak, nadat er goede resultaten
waren behaald door de Unie, mijn dochter en "Ook dat Nog" (men wilde n.l. schikken om uitzending te voorkomen op TV in 1996).

In april 2010 ontvang ik een brief van Mr.v.D. waarin de schuld geheel bij mij wordt gelegd en hij schrijft dat hij
passende maatregelen tegen mij gaat nemen, vanwege de zaken die ik durf te schrijven.

Vervolgens hoor ik niets meer van hem tot dit jaar 2011. Ik ontvang een brief van zijn advocaat
(een andere dan vernoemd in de brief april 2010) en er wordt een beeld neergezet dat totaal niet klopt met de ware feiten.

Ik krijg de gelegenheid om een afspraak te maken voor een bespreking met beide heren, hetgeen ik ook heb gedaan.

Aan het begin van de bespreking vraag ik aan de advocaat of hij op de hoogte is van het dossier, waarop hij bevestigend knikt. De zeer zwakke uitleg over de declaratie vind ik ook al helemaal nergens op slaan.

Naarmate ik met feiten kom (de advocaat is hopelijk toch wel juist ingelicht door Mr.v.D. :-\) verandert de toon in de bespreking en aan het einde van de bespreking doe ik een voorstel omdat iedereen toch wel verder wil met zijn leven:

Excuses en een column in Nummer 1 (het blad waar v.D. bijna maandelijks in schrijft).

Vervolgens krijg ik een vaststellingsovereenkomst toegestuurd waarin alleen de excuses zijn opgenomen , maar waarin wel een aantal zaken staan waaraan ik mij te houden heb.

De column wil Mr.v.D. niet schrijven en een nieuwe bespreking wil hij ook niet vanwege de kosten.
 
Ik besluit om niet te tekenen, omdat e.e.a. niet volgens de afspraak is.

Later dit jaar worden er ineens 2 topics verwijderd van mij op een ander forum en bij navraag krijg ik een antwoord van de redactie
waardoor ik voldoende weet wat de oorzaak is van het verwijderen.

Als men als letselschade-expert schrijft in de media en daarmee je visie wil geven aan mensen, dan vind ik het logisch dat er
dan door hemzelf ook wordt gehandeld volgens die eigen visie.

Mijn ervaring is een geheel andere dan waarover ik lees in zijn columns b.v. m.b.t. verantwoording nemen..

In mijn zaak heeft Mr.v.D. nog nooit zijn verantwoording genomen (tot op heden dan toch) en ik vind dat mensen
dat dus ook mogen weten.

Het is niet de bedoeling volgens mij dat er alleen over wordt geschreven, maar in de praktijk moet er ook zeker naar worden gehandeld als auteur zijnde van zo'n column.

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page

[*] Previous page